چرا بین شریفی زارچی و طرف‌های مقابل او، مناظره نمی‌گذارید؟
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۱۷۶۳۶
عصرایران نوشت:اخراج دکتر شریفی زارچی از دانشگاه صنعتی شریف چنان به مثابه یک لکه ننگ بر دامان و سیمای مرتکبان آن نشسته است که زین پس هر چه در باب پیشرفت‌های علمی و احترام به نخبگان و تلاش برای جذب کوچندگان در بوق و کرنا کنند به ریشخند گرفته خواهد شد
یادداشت دکتر علینقی مشایخی، استاد پیشکسوت و بنیان‌گذار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف که او را چنین توصیف کرده است:
- نخبه شاخص با سابقه کسب مدال طلا در المپیاد جهانی
- دارای تخصص در دو رشته مهم دنیای امروز یعنی رشته هوش مصنوعی و بیوانفورماتیک
- درج ۲۰ مقاله علمی در مجلات معتبر از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ به گواهی گوگل اسکولار
- ۱۱۱۳ ارجاع به مقالات علمی او بر اساس منبع بالا
- بهره از آیات قران مجید و گفتار امامان شیعی در برخی پیام ها
- ماندن در ایران به رغم امکان جذب در خارج از کشور به دلیل تخصص و کیفیت علم
یک.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دو. بیرون از دانشگاه به کارهای علمی و پژوهشی بپردازد و هزینه‌های زندگی او را یک انجمن علمی مورد حمایت افراد ایران‌دوست و نیکوکار تامین کند و او شاداب‌تر بخواند و بنویسد. این اتفاق مایه شرمساری اخراج کنندگان نخواهد بود؟
سه. اصلا او را دستگیر و محاکمه کنند. در این صورت کدام واقعه تاریخی مربوط به قرون قبل در اذهان تازه خواهد شد؟
چهار. چمدان‌ها را ببندد و در یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان به کار علمی مشغول تدریس و تحقیق شود و به جای ریال توسری خورده، دلار بگیرد. در این حالت آیا باز می‌توانند نخبگان را به بازگشت به ایران فراخوانند یا وقتی حایزان رتبه نخست کنکور از آرزوی مهاجرت سخن می‌گویند وزیر آموزش و پرورش مشکل را در کافی نبودن حب وطن بداند و یکی نخواهد پرسید: آقا مراد! با آن که آن قدر حب وطن داشت چه کردید که می‌خواهید به ما حب وطن درس بدهید؟
پنج. مانع سفر او شوند و ناگزیر شود برای گذران زندگی به شغل دیگری روی آورد. آیا به این هم می‌توانند افتخار کنند؟
احتمالا پاسخ این است که در نگاه جماعتی هر که در هر جایگاه ابتدا باید کرنش و اعلام وفاداری کند تا نان او را نبُرند. بسیار خوب! دیگر چرا دم از فرهنگ ایران و حسین بن علی می‌زنند؟
فرض این است که رفتار با استاد دانشگاه شریف به دلایل سیاسی بوده حال آن برخی رسانه‌ها که به جای وزارت علوم توضیح و پاسخ داده‌اند مدعی‌اند به خاطر تعلل در تبدیل وضعیت پیمانی به استخدامی است. اگر چنین باشد دو مورد گفتنی است. اول این که منتقدان بوروکراسی و نظام اداری که ویژگی خود را مدیریت جهادی و وفادار نبودن به قید و بندهای بوروکراتیک می‌دانند و در تریبون‌ها به آن می‌بالند چطور در این فقره این قدر بوروکراتیک و آیین‌نامه‌ای شده‌اند؟
پرفسور رضا ، استاد مطهری را بدون تحصیلات آکادمیک برای استادی دانشکده الهیات در نظر گرفت و از منتقدان خواست با او مناظره علمی کنند نه آن که زیر بار ادعای مدرک نداشتن مطهری برود. یا بهرام بیضایی با همین وضعیت استاد دانشکده هنرهای زیبا شد. حالا چه شده که یک عده پیمانی - استخدامی می‌کنند و مدیریت جهادی را فراموش کرده اداری و بورکراتیک شده‌اند؟! به خودشان که می‌رسد جهادی و برای دیگران بوروکراتیک؟ تازه آن هم برای یک نخبه؟
مورد دوم هم این که مناظره‌ای میان دکتر شریفی زارچی و طرف مقابل در تلویزیون ترتیب دهند تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد. از یاد نبرده‌ایم که تلویزیون چگونه بارها و ساعت‌ها به مربیان ورزشی و مدیران فرصت می‌داد تا درباره قراردادهاشان صحبت کنند و همین تازگی در دورۀ انقلابی شبکه سه هم انجام شده است. در این فقره که پای آبروی دولت هم در میان است می توان چنین برنامه‌ای پخش کرد. البته گویا خود مجری برنامۀ شیوه که مناسب این موضوع است نیز مشمول خالص سازی شده!
منبع: خرداد
کلیدواژه: اخراج اساتید شریفی زارچی شریفی زارچی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۷۶۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مجتهدی حال فلسفی‌اش از قال فلسفی‌اش بیشتر بود
به گزارش خبرنگار مهر، آیین بزرگداشت استاد پیشکسوت گروه فلسفه دانشگاه تهران زنده یاد دکتر کریم مجتهدی صبح امروز (سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه) در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.
مجتهدی دنبال خودنمایی و جلوه‌گری نبود
غلامعلی حدادعادل که خود تحصیلکرده رشته فلسفه دانشگاه تهران است در این مراسم به مناسبت روز معلم و سالروز درگذشت شهید مطهری خاطره ای از شهید مطهری نقل کرد و سپس گفت: من با شهید مطهری مرتباً کلاس داشتم، یک بار ایشان به من گفتند می خواهم بروم نزد میرزاعبدالله مجتهدی و تو هم باید بیایی. من هم قبول کردم اما روزی که خواستیم نزد ایشان برویم به ما خبر دادند که ایشان فوت کردند. میرزا عبدالله مجتهدی هم از اقوام و بستگان مرحوم کریم مجتهدی بود بنابراین مرحوم مجتهدی در شهر تبریز و در خانواده ای فاضل بزرگ شده بود.
وی افزود: مرحوم مجتهدی رسماً معلم ما نبود چون بنده سال ۱۳۴۹ وارد دانشگاه شدم که آقای مجتهدی آن زمان در دانشگاه تدریس نمی کرد. بنده در دوره دکتری شاگرد دکتر مهدوی بودم، ایشان وقتی به ما درس فلسفه می دادند اعتنایی به زمان نداشتند به این معنا که ما هر درس را به جای نیم سال در دو سال می خواندیم. دکتر یحیوی وقتی به ما درس کانت را می داد آقای مجتهدی هم کنار ایشان می نشست اما دخالتی در تدریس نمی کرد. پایان نامه بنده هم با دکتر مهدوی بود و قبل از انقلاب تمام شد ا ما زمان دفاع آن مصادف با انقلاب و مسائل انقلاب فرهنگی شد به همین دلیل آقای مهدوی دیگر دانشگاه نیامدند و دکتر مجتهدی استاد راهنمای رساله من شد و خوشبختانه الان نام ایشان روی پایان نامه من است. ۴۵ سال بعد از انقلاب هم این حشر و نشر با مرحوم مجتهدی ادامه داشت.
وی افزود: ایشان مرد شریف و متخلق به اخلاق انسانی بود، دنبال خودنمایی و جلوه گری نبود و صحبت هایش به قصد به رخ کشیدن معلومات نبود. بیش از آنچه به پاسخ اهمیت بدهد به سوال اهمیت می داد و کلید تفکر را در یافتن سوال درست می دید به همین خاطر همیشه با حرف هایش سوال ایجاد می کرد.
رییس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی ادامه داد: ممکن است این سوال مطرح شود که خواندن رشته فلسفه چه فایده ای برای کشور دارد، من در پاسخ به این سوال می گویم نگاه فلسفه نگاهی است که از مبادی و پشت سر یک موضوع سوال می کند همه گرفتاری های امروز ما به خاطر فکر نکردن است. به همین خاطر همیشه می گویم معلم خوب کسی است که فکر کردن را یاد بدهد. فلسفه به ما یاد می دهد فکر چیست و درست فکر کردن چگونه است. ایشان قال فلسفی اش از حال فلسفی اش کمتر بود علاقه به ایران و اسلام و زبان فارسی داشت و از هیچ کاری در این حوزه ها مضایقه نمی کرد.
حدادعادل بیان کرد: دکتر مجتهدی خیلی به کانت علاقه داشت. هم در دانشگاه این درس را تدریس می‌کرد هم تالیفات بسیاری در حوزه کانت دارد. در تفکر مجتهدی تاثیری از فضای سنگین دهه ۴۰-۵۰ دیده نمی شد و در همان فضا مستقل فکر می کرد.
وی در پایان گفت: نگاه مرحوم مجتهدی نسبت به تجدد و مدرنیته مارکسیستی نبود و معمولاً سراغ مقولاتی می رفت که کسی سراغ آن نرفته بود. من و ایشان با یکدیگر برای شرکت در همایشی درباره هانری کربن به فرانسه رفتیم و این سفر باعث شد ما کمی از حالت استاد-شاگردی خارج شویم و بیشتر با هم رفیق شویم و بنده درباره زندگی خصوصی ایشان بیشتر بدانم.
انضباط در کار دانشگاهی مجتهدی
محمدرضا بهشتی استاد فلسفه دانشگاه تهران در ادامه این مراسم گفت: بنده رساله فوق لیسانسم را با ایشان گذراندم. مرحوم مجتهدی گذشته از دانستنی ها و اندوخته های بسیاری که داشت منش، نظم خاص و برخورد آراسته ای داشت. ایشان معتقد بود کار دانشگاهی یک انضباطی می خواهد و احترام به اینکه دانشجو باید انضباط داشته باشد در کلاس های ایشان دیده می شد. به رغم اینکه میدان اصلی مطالعه ایشان غرب بود اما به ایران و سنت ایران بسیار توجه داشت و همانطور که دوستان هم اشاره کردند راجع به کاربرد واژه های خارجی بسیار حساس بود.
وی افزود: بنده اوایل که به کلاس های ایشان می رفتم برایم فضای کلاس هایشان کمی عجیب بود چون پیش از اینکه فلسفه یک دوره را درس بدهند کمی درباره فرهنگ عمومی آن دوره برای مان می گفتند که برای من چیز تازه ای بود اما بعدها فهمیدم چقدر کار درستی می کردند. یکی دیگر از کارهای ایشان این بود که محتوای یک کتاب خارجی را ترجمه می کرد و به عنوان یک اثر مستقل منتشر می کرد و اشاره هم داشت این کتاب اقتباس از فلان کتاب است که به نظرم بسیار کار درستی است. ممکن است امروز انجام چنین کارهایی به پای ناتوانی فرد گذاشته شود اما به نظر من یک میانبر خوب برای انتقال مطالب و حتی بهتر از ترجمه های نامعقول است.
آخرین سخنران این مراسم، سیدحمید طالب زاده استاد تمام گروه فلسفه دانشگاه تهران بود.
مجتهدی؛ به مثابه آموزگار
وی گفت: بنده به مرحوم مجتهدی به مثابه یک کشاورز نگاه می کنم. یک کشاورز دانا در دوره ای و سال هایی که آکادمی ما تهی از اندیشه مدرن بود کار کاشتن و رشد دادن به نهال اندیشه مدرن در زمین سنت ایرانی را بر عهده گرفت. او یک کشاورز دانا بود و به اندیشه فلسفی به مثابه یک دانش نگاه می کرد. دانش در زمینه ای که قابل رشد و مناسب است.
وی افزود: دریافت درس بدون ادب نفس امکان پذیر نیست. فلسفه با فرهنگ عجین است نمی توان فلسفه را فقط در مباحث درسی خلاصه کرد. مرحوم مجتهدی ادب درس را با ادب نفس یعنی فرهنگ پیوند داد.
طالب زاده گفت: مرحوم مجتهدی به فرهنگ می پرداخت و می دانست فلسفه بدون فرهنگ امکان پذیر نیست. ایشان متوجه بود اصلی ترین فضیلتی که دانش می تواند بر پایه آن استوار باشد صلابت صداقت است چون اندیشیدن با راستی و صداقت پیوند عمیق دارد. هر جا یک فضیلت باشد دسته دیگری از فضائل هم است و هیچ فضیلتی منفرد نیست.
این استاد فلسفه دانشگاه تهران ادامه داد: ادب نفس لوازمی دارد که یکی از آن لوازم سختگیری است. شاید سختگیری مرحوم مجتهدی تلخ بود اما به معنای ادب نفس بود و تا این اتفاق نمی افتاد دانش هم محقق نمی شد. اهمیتی که ایشان به زبان فارسی می داد به خاطر این بود که به شلختگی الفاظ حساس و معتقد بود یک واژه خارجی باید در متن خودش فهمیده شود و زبان باید آراسته و پیراسته باشد. نمی شود با شلختگی علم و دانش را ترویج کرد.
وی در پایان بیان کرد: مرحوم مجتهدی به شاخه های مختلف فرهنگ توجه و تسلط زیادی به ادبیات و تئاتر قرن بیستم داشت. علاقه مند به فلسفه اسلامی بود و به سهروردی، ملاصدرا و قطب الدین عشق می ورزید. ما فلسفه می آموزیم تا مصمم و تا آخر عمر دانشجو باشیم. به همین خاطر هم باید گفت حب دانایی حقیقت فلسفه است و مرحوم مجتهدی تا آخرین لحظه به این امر اهتمام داشت. بعد از مرگ مجتهدی خیلی ها نسبت به او بی مهری و قدرناشناسی کردند در حالی که ما باید همیشه قدردان و سپاسگزار او باشیم، من اگر بخواهم برای مجتهدی یک لقب انتخاب کنم می گویم مجتهدی؛ به مثابه آموزگار.
کد خبر 6093503
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام